Tussen Ameland en Holwerd

Met de één na laatste boot van Ameland naar Holwerd. Weinig wind en de wolken dobberden wat boven de Friese kust. Lekker weer om buiten te staan na twee dagen vergaderen over een Duits Waddenboek. (Ze zijn op).

Ik ben nooit zo fanatiek, maar voor de zekerheid maar mijn camera meegenomen naar boven. Je weet maar nooit. Het was laagwater en hier zag je toch meer van het wad, dan bij ons op het Marsdiep.

De vogels repten zich voort langs het wegtrekkende water veroorzaakt door de boeggolf. Al kwetterend verdrongen ze zich voor de opkomende golf uit, om wat eetbaars op te pikken.

Kapitein Gertjan Verbeek riep dat we over bakboord moesten kijken; “ Daar kun je zeehonden zien”. ’t Zal wel. Zelfs met mijn 6x vergrotende telelens zag ik ze nog niet ondanks mijn nieuwe kunstlenzen. Iedereen naar bakboord.

Maar aan stuurboord kwam een schouw aan glijden. Alleen het grootzeil uit. Rustig varend. Als de veerboot voorbij is, komt er weer rust voor de zeiler. Geen roepende mensen, geen motor geluiden. Alleen de geluiden van de natuur. Geluksvogel.